پاتولوژی و علل:
علل ایجاد کننده اوریون: تا حد زیادی به وسیله واکسیناسیون پیشگیری میشود
تب، سردرد،بی حالی ، بی اشتهایی، درد بدن و بدنبال آن التهاب غدد بناگوشی انتظار می رود
شیوع و انتقال :
بشدت واگیر
راه های انتقال از طریق قطرات تنفسی ، تماس مستقیم ،
انتقال ویروس قبل از علائم شروع می شود
▪ دوره کمون: 14–18 روز
▪ شیوع: مدارس، پست های نظامی، اردوگاه ها،
مراکز درمانی، محل کار
▪ تولید مثل: در دستگاه تنفسی فوقانی رخ می دهد گسترش از طریق سیستم لنفاوی
▪ مصونیت مادام العمر پس از عفونت
عوامل خطر :
وضعیت واکسینه نشده، سفر بین المللی، شکست واکسن، سرکوب سیستم ایمنی افراد، کارکنان مراقبت های بهداشتی، تماس نزدیک
تشخیص :
تشخیص مشکوک در افراد مبتلا به پاروتیت / تورم غدد بزاقی دیگر، اورکیت/اوفوریت همراه با علائم اولیه، اوریون قرار گرفتن در معرض ویروس
نتایج آزمایشگاهی:
در زمینه پاروتیت، تشخیص توسط
تشخیص
▫ RNA ویروس اوریون: رونویسی معکوس PCR (سواب باکال/دهانی)
▫ سرم اوریون IgM (ممکن است نباشد تا 5 روز پس از شروع علائم قابل تشخیص است)
▪ شمارش کامل خون
▫ لکوسیتوز ممکن است دیده شود
▪ در موارد مشکوک LP، مننژیت/آنسفالیت را نشان میدهد
درمان:
▪ درمان ضد ویروسی خاصی وجود ندارد
داروها:
مسکن، تب بر، غیر استروئیدی عوامل التهابی (اورکیت / اوفوریت)
سایر مداخلات
▪ پیشگیری
▫ واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR).
▫ کنترل عفونت (ایزوله با احتیاط تا تورم پاروتید حل شود)
